مونت شدن خودکار پارتیشن ها در لینوکس

مونت شدن خودکار پارتیشن ها در لینوکس

همانطور که میدانید دسترسی به محتویات درایو ها در سیستم عامل ویندوز با لینوکس کمی متفاوت است. در ویندوز شما میتوانید به سادگی به درایو های مورد نظر خود بدون مونت (Mount) کردن آنها دسترسی داشته باشید٬ اما در لینوکس برای دسترسی به پارتیشن ها باید ابتدا آن‌ها را مونت کنید تا قابل دسترس شوند سپس میتوانید از محتویات آن‌ها استفاده کنید. این موضوع شاید کمی برای کاربران مبتدی لینوکس اذیت کننده باشد اما باید بدانید پنگوئن لینوکس دل کسی را نخواهد شکست.

در همه توزیع‌های لینوکس فایلی با نام fstab وجود دارد که با استفاده از آن میتوانید پارتیشن های مورد استفاده خود را به سیستم عامل لینوکس معرفی کنید تا در هنگام بالا آمدن لینوکس کلیه پارتیشن های معرفی شده به صورت خودکار مونت شوند.

در ادامه همراه با نووا بلاگ باشید تا نحوه مونت کردن خودکار پارتیشن ها را در سیستم عامل لینوکس یاد بگیرید.

مونت کردن خودکار پارتیشن ها با فایل fstab

برای اینکه پارتیشن های خود را به فایل etc/fstab/ اضافه کنید ابتدا باید با یک برنامه ویرایشگر متن مثل gedit یا leafpad فایل fstab‌ را ویرایش کنید. برای مثال:

sudo gedit /etc/fstab

پس از وارد نمودن دستور بالا رمز عبور حساب کاربری خویش را وارد کنید تا فایل fstab به صورت قابل ویرایش باز شود.

نحوه عمل‌کرد فایل fstab‌ اینطور است که شما باید در هر خط فقط مشخصات یک پارتیشن را مشخص کنید. در زیر نمونه‌ای از فایل fstab را مشاهده میکنید:

# <file system> <mount point> <type> <options> <dump> <pass>
# / was on /dev/sda6 during installation
UUID=0b3b2c8d-bea2-4d2a-a639-ee4c10abb915 / ext4 errors=remount-ro 0 1
# swap was on /dev/sda7 during installation
UUID= 53eab221-1fc5-4c2b-883d-9c8b7a3d36b0 none swap sw 0 0

نکته: خط های که در سمت چپ آن‌ها علامت # وجود دارد در واقع یک توضیح عادی (Comment) محسوب می‌شوند و هیچ تأثیری روی فایل fstab ندارند.

معرفی فیلد های قابل استفاده در fstab

همانطور که مشاهده میکنید جدا از خطوطی که در سمت چپ آن‌ها علامت # وجود دارد باقی خطوط از شش فیلد تشکیل شده‌اند که این شش فیلد شامل موارد زیر میباشند:

آدرس سخت افزاری پارتیشن (file system): آدرس سخت افزاری پارتیشن همان آدرسی است که پارتیشن ها در لینوکس به سیستم عامل معرفی میشوند. برای مثال:

/dev/sda1

نکته: توجه کنید در مثال بالا از آدرس دهی مدرن یعنی آدرس UUID استفاده شده است که در این آموزش قصد استفاده از آن‌ها را ندارم.

آدرس مونت شدن پارتیشن (mount point): آدرس مونت شدن پارتیشن در‌واقع آدرسی است که پارتیشن شما باید در آن مکان مونت شود. معمولاً پارتیشن ها در آدرس زیر مونت میشوند:

/media/username/partition_name

نوع فرمت پارتیشن (type): در قسمت type باید نوع پارتیشن را مشخص کنید که آیا پارتیشن شما ntfs است یا fat32 یا ext3 یا ext4 و یا …

گزینه های مونت (Options): برای مونت کردن پارتیشن ها گزینه های زیادی وجود دارد که شما میتوانید از آن‌ها در فایل fstab هم استفاده کنید این گزینه ها همان گزینه های هستند که با دستور mount هم قابل استفاده میباشند.

rw – suid – dev – exec – async – default

اگر میخواهید پارتیشن مورد نظر شما به صورت عادی Mount شود از گزینه default استفاده کنید.

مشخص کردن وضعیت Dump: وضعیت Dump در‌ واقع مربوط به دستور Dump است. این وضعیت یا باید عدد صفر باشد یا عدد یک

بررسی وضعیت پارتیشن (fsck status): گزینه fsck هم همانند گزینه dump یا میتواند عدد صفر باشد یا عدد یک٬ اگر از عدد ۱ استفاده شود پارتیشن مورد نظر در هنگام بالا آمدن لینوکس با fsck بررسی میشود.

اضافه کردن پارتیشن ها به فایل fstab

تا اینجا به طور کلی با تئوری عمل‌کرد شش فیلد معرفی پارتیشن آشنا شدید حال در مثال زیر نحوه اضافه نمودن پارتیشن ها را مشاهده میکنید:

/dev/sda1 /media/mohammad/partition_01 ntfs default 0 0
/dev/sda2 /media/mohammad/partition_02 ntfs default 0 1

نکته: شما میتوانید برای تفکیک هر فیلد از فیلد دیگر هم از فاصله Tab استفاده کنید هم از فاصله Space ٬ البته تعداد استفاده از کلیدهای Space و Tab برای تفکیک فیلد ها اهمیت ندارد.

گزینه بعدی که باید به آن توجه داشته باشید این است که حتماً باید دایرکتوری Mount Point در مسیر مشخص شده وجود داشته باشد.

اگر سوال یا انتقادی نسبت به مقاله مونت شدن خودکار درایو ها در لینوکس دارید نووا بلاگ را از محبت خود محروم نکنید.